Vorige week was ik – toeval, ik was bij vrienden, daar in de buurt – in Bergen-Belsen. Een kamp waar de Duitsers in de Tweede Wereldoorlog  krijgsgevangenen en andere door hen ongewenste mensen zoals Joden, zigeuners, homo’s en communisten, lieten verkommeren. Tienduizenden stierven er. Onder hen Margot en Anne Frank. Uit Amsterdam, twee jonge meiden met nog een heel leven voor zich. We kennen hun verhaal. Wie kent het niet?
Het kamp werd bevrijd op 15 april 1945. Nu is het een groot natuurgebied met imposante gedenktekens. Het overgrote deel van de bezoekers waren leerlingen die van hun leraren geschiedenis te horen kregen hoe ijzingwekkend er de wreedheid was. De Duitsers van nu zijn zich erg bewust van hun fouten van toen. En ze doen er alles aan om in de spiegel van de geschiedenis te blijven kijken. En ervan te blijven leren.
Op woensdag 4 mei staan wij in de synagoge, de basiliek, op de binnenplaats van het gemeentehuis en bij de Vredeskapel stil bij alle inwoners van de gemeente Meerssen die in een van de vele kampen of tijdens gevechten, soms in het verzet, omkwamen. Ik hoop elk jaar weer dat er wéér meer gemeentenaren komen luisteren naar het noemen van hun namen en de twee minuten stilte. En naar wat je in die stilte hoort: de vogels, de trein, een opstijgend vliegtuig, de wind in de bomen, het hoesten van een verkouden kind ……. Al die geluiden die al die oud-bewoners van de gemeente werden afgenomen omdat een zieke, megalomane geest anderen zo gek had gekregen om ze dood te schieten, te vergassen of te laten verhongeren.
Ik ga naar de Dodenherdenking. U ook? Jij ook?
En op donderdag 5 mei vier ik mijn vrijheid. En die van u. En die van jou.

Paul Jansen, fractievoorzitter KIJK!!!